Jedyny dzień kiepskiej pogody wypadł nam akurat na transfer z Gran Paradiso do Schroniska Kosmitów.
Z jednej strony to dobrze, z drugiej jednak zejście po grani z Aiguille du Midi na lodowiec przy zerowej widoczności i padającym śniegu to sport ekstremalny.
Mimo że osób przechodziło całkiem sporo, to po 5 minutach po ich śladzie nie było śladu.
Mi udało się dotrzeć do kamienia i poprawnie strawersować po przekątnej w lewo, ale nie znalazłem kontynuacji grani w dół i zacząłem trawersować dalej w lewo z powrotem na Aiguille du Midi. Szczęśliwie grupa, która ruszyła parę minut po nas naprostowała nasz kurs.
Tę samą trasę robiliśmy jeszcze po przejściu Grani Kosmitów. Przy dobrej pogodzie to zupełnie inne wrażenia.